برداشت از رفتار اقتصادی در قرآن502- پشت کنندگان به حقیقت (آیه 25 و26 سوره محمّد صلی الله علیه و آله) در آیات 25 و26 سوره شریفه محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم)، به کسانی که بعد از روشن شدن راه هدایت به آن پشت کردند، شیطان رفتار بدشان را در نظرشان خوب جلوه داده و آنان را فریفته است، به دلیل اینکه این مرتدان به افراد مخالف دستورات الهی گفتند در برخی موارد از شما پیروی می کنیم. ۲۵- إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلى لَهُمْ ۲۶- ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لِلَّذِینَ کَرِهُوا ما نَزَّلَ اللّهُ سَنُطِیعُکُمْ فِی بَعْضِ الْأَمْرِ وَ اللّهُ یَعْلَمُ إِسْرارَهُمْ ترجمه: ۲۵ ـ کسانى که بعد از روشن شدن هدایت براى آنها، پشت به حق کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنها را با آرزوهاى طولانى فریفته است! ۲۶ ـ این به خاطر آن است که آنان به کسانى که نزول وحى الهى را کراهت داشتند گفتند: ما در بعضى از امور از شما پیروى مى کنیم !، در حالى که خداوند پنهان کارى آنان را مى داند. کارهاى سراسر شرّ شیطان در قرآن عبارتند از: وسوسه(ناس، 4 و 5)، امر به فحشا و زشتىها(نور، 21)، زینت دادن کارهاى زشت(انفال، 48 و انعام، 43)، ایجاد ترس و وحشت(آلعمران، 175) و دشمنى(مائده، 91)، وعده فقر و تهیدستى(بقره، 268)، بد قولى و خلف وعده(ابراهیم، 27)، اسراف(اسراء، 27) و بازداشتن از یاد خدا(نساء، 60)، اختلاف و تفرقه(اسراء، 53 و طه، 20)، تمرد و نافرمانى(مریم، 44)، ایجاد شک و تردید(حج، 3)، شرک و انحراف(نمل، 24 ؛ قصص، 15) و آرزوهاى طولانى و دراز(محمّد، 25). البتّه قرآن راه درمان و فرار انسان از شیطان را در دو چیز معرّفى مىکند: یکى آن که به دید دشمن به او بنگرد، «انّ الشّیطان لکم عدوّ فاتّخذوه عدوّاً»( فاطر، 6) دیگر آن که در برابر شرور شیطان، به خداوند پناه ببرد. «و امّا ینزغنّک من الشّیطان نزغ فاستعذ باللّه»( اعراف، 200) و گرنه شیطان خارجى، «الشّیطان سوّل لهم» و شیطان درونى، «وکذلک سوّلت لى نفسى»( طه، 96) انسان را به هلاکت و نابودى مىرسانند. کلمه « ارْتَدُّواْ عَلَى أَدْبَارِهِم» به معنای برگشتن به عقب بعد از رو آوردن است و استعاره از ترک کردن بعد از گرفتن است؛ کلمه « تسویل» که مصدر «سوّل» است به معنای جلوه دادن چیزی است که نفس آدمی حریص بر آن است به طوری که زشتىهایش هم به نظر زیبا شود و مراد به «أملاء» امداد و یا طولانی کردن آرزو است. اشاره «ذلک» به تسویل شیطان و املاء اوست و خلاصه به تسلط شیطان بر مرتدین اشاره دارد؛ شاید مراد از «للذّین کرهوا» همان کافرانى باشند که در اوایل سوره در آیات 8 و9 « والذین کفروا فتعساً لهم واضلّ اعمالهم» نامشان برده شد و فرمود: «ذلک بانهم کرهوا ما انزل اللّه» پیام ها: 1- توجّه و گوش سپردن به وسوسههاى شیطان، از آفات ایمان است و سرانجامى جز ارتداد و بد عاقبت شدن ندارد. «انّ الّذین ارتدّوا» 2- ارتداد و بازگشت از حق بعد از روشن شدن آن، عملى ارتجاعى و قابل سرزنش است. «ارتدّوا على ادبارهم من بعد ما تبیّن.» 3- راه حق، روشن و واضح است و آگاهى و درک آن مسئولیّت آور. «من بعد ما تبیّن لهم الهُدى» 4- اگر با جلوهها و وسوسهها به جدّیت مبارزه نکنیم، آگاهى و علم به تنهایى کارى از پیش نمىبرد. «تبیّن لهم الهُدى الشّیطان سوّل لهم» 5 - زیبا جلوه دادن بدىها و آرزوهاى طولانى، ابزار کار شیطان است. (هر کس زشتىها را زیبا جلوه دهد، شیطان صفت است) «الشّیطان سوّل لهم و أملى لهم» 6- افراد ناراضى، آسیبپذیر و در تیررس توطئههاى مخالفان هستند. «قالوا للّذین کرهوا. سنطیعکم» 7- افراد منافق به کسانى که از احکام الهى ناراحت و ناراضى هستند، وعده پشتیبانى و حمایت و حتّى اطاعت مىدهند. «سنطیعکم فى بعض الامر» 8- منافقان با کفّار و دشمنان اسلام همدست مىباشند. «سنطیعکم فى بعض الامر» 9- نشانهى ارتداد، همدلى با ناراضیان و کفّار است. «ارتدّوا. سنطیعکم» 10- پیروى از منحرفان حتّى در بعضى امور، قابل سرزنش و توبیخ است. «سنطیعکم فى بعض الامر» 11- بعضى براى حفظ مصالح و منافع خود، منافقانه عمل مىکنند. در برخى امور، همراه مؤمنان و در برخى همراه کافران مىشوند که مورد سرزنشاند. (گاهى به نعل و گاهى به میخ مىزنند) «سنطیعکم فى بعض الامر» 12- قرارهاى منافقان و ناراضیان علنى نیست، بلکه نامحسوس و مخفیانه است. «واللّه یعلم اسرارهم» 13- منافقان به هوش آیند که خداوند از کارهاى مخفى آنان آگاه است و ممکن است هر لحظه آنان را رسوا کند. «واللّه یعلم اسرارهم» 14- اگر انسان باور داشته باشد که خداوند تمام کارهاى مخفى و اسرار او را مىداند، توطئهچینى را کنار گذارده و با مردم شفّاف برخورد مىکند. «واللّه یعلم اسرارهم»
درباره این سایت